Jak zaczęła się Wasza przygoda z HP?

[grądzIU]

W wieku 4 lat czytałeś książki ? Gratuluję !

Ja pierwszy tom dostałem na urodziny i przeczytała oczywiście Mama, drugą dostałem kilka dni po wydaniu a od premiery 3 części zawsze rano na drzwiach wisiała siateczka Empiku z nową (jeszcze gorącą ;d) częścią HP w środku i czytało się samemu.
Chyba będę musiał przeczytać je wszystkie od początku po raz kolejny .

[Rozi]

Moja przygoda z HP zaczęła się od filmów. W podstawówce wybraliśmy się na ówcześnie puszczany "Kamień filozoficzny". Film strasznie mi się spodobał, ale kupno książki odkładałem, aż do premiery książkowej "Więźnia Azkabanu". Babcia, czy dziadek spontanicznie mi ją kupili i później musiałem mieć wszystkie tomy oczywiście. Tak to właśnie było

[Melanie]

Zawsze wszędzie o nim słyszałam, ale nigdy nie zaczęłam czytać, chociaż bardzo mnie do niego ciągnęło, bo sądziłam, że rodzice będą źli. Uważałam te książki jako bardziej skierowane dla dorosłych odbiorców. Wiedziałam wówczas jedynie tyle, że głównymi bohaterami jest trójka czarodziejów: Harry, Ron i Hermiona.
Przygoda zaczęła się w 2005 roku, kiedy to do kin weszła ekranizacja czwartej części. Miałam jedenaście lat i jako prezent mikołajkowy, poszliśmy z klasą na seans filmowy. Pamiętam jak pytałam ciągle koleżankę, co to za bohater i co on robi.
Później we wakacje 2006 roku, zobaczyłam, że moja młodsza o dwa lata kuzynka zaczytuje się w "Księciu Półkrwi" i właśnie wtedy powiedziałam sobie, że to koniec. Muszę to przeczytać. I ku mojemu zdziwieniu, mama się zgodziła, ale jedynie na pierwszą część. Wciąż pamiętam tę radość, gdy wracałam z biblioteki z "Kamieniem Filozoficznym" pod pachą i te dreszcze lęku, kiedy czytałam końcowe strony. Co to było. I pomimo zakazu, zabrałam się zaraz za kolejne książki. I jeszcze raz, i jeszcze raz, aż w pewnym momencie przestałam liczyć.
Pojawiły się także pozostałe filmy. Pierwszych trzech części nie widziałam w kinie, ale od czwartej aż do drugiej części ostatniego filmu zawsze odwiedzałam kino.

[Pani Black]

Moja przygoda zaczęła się od filmów. Oglądaliśmy z bratem kolejne części. W wieku... 12 lat bodajże sięgnęłam po Komnatę Tajemnic u babci na wsi, bo strasznie mi się nudziło. Ale nie umiałam tego czytać, wiec pyrgnęłam ją z powrotem na półkę. Do kin wchodziły kolejne i kolejne części. Gdy byłam na filmie "Harry Potter i Insygnia Śmierci cz.I", nic nie mogłam zrozumieć. A gdy wyszłam z kina, strasznie byłam ciekawa co będzie w ostatniej części. I tak sięgnęłam po książkę. Pojechałam do babci na wieś na Boże Narodzenie. Znalazłam tam tą Komnatę Tajemnic i zaczęłam czytać. Zamiast spędzać czas z rodziną w święta, ja non stop czytałam książkę Przyjechałam do domu i krzyczę do taty "Tata, koniecznie idź do tej swojej biblioteki i wypożycz mi Więzień Azkabanu i Czarę Ognia!". I tak zaczynałam wypożyczać książki. 3 następne pożyczałam od koleżanek. A potem kupowałam w księgarniach książki
Na samym końcu wzięłam się za Kamień Filozoficzny!

[Szympi]

Napisał Staruch

Przede wszystkim nie pojmuję, w jakim celu podzielono społeczeństwo mniej więcej współczesnej Anglii, na magów i resztę (celowo unikam tego dziwadła „mugol”). Dlaczego w ogóle istnieją magowie? Nie wiem jak dalej, ale pierwszy tom niczym nie tłumaczy ich obecności. Istnieją i koniec – mają jakąśtam szkołę, trenują sobie kolejne pokolenia magusiów ale w jakim celu? Czy chcą pomagać reszcie ludzkości? Ochraniać ją przed czymś? A jeśli tak, to przed czym?

A jak ja cię zapytam: Po co my się uczymy? Po co w ogóle istnieją ludzie? Mamy jakąśtam szkołę, trenujemy sobie kolejne pokolenia Sienkiewiczów i matmy. Odpowiesz: żeby mieć wykształcenie, żeby mieć dobrą pracę w przyszłości. Taka sama odpowiedź jest na twoje pytania, a chyba lepiej byłoby się uczyć czarów i zostać czarodziejem, niż zostać ,,mugolem" i uczyć się geometrii, czy co tam jeszcze jest? (są wakacje, nie ogarniam. xD)

Ale żeby nie było offtopu...

Jak przeciętny człowiek, HP na początku znałem tylko z nazwy, po jakimś czasie poznałem HP bardziej z Kamienia Filozoficznego i Komnaty Tajemnic. Na razie filmów. Po jakimś czasie dowiedziałem się, że mój kolega jest fanatykiem Harry'ego, no i słuchając jego opowieści wciągnęło mnie to. Wspólnie bawiliśmy się w HP z naszą przyjaciółką, uczyliśmy się zaklęć... było to gdzieś w okolicach premiery Czary Ognia. Także filmu. Czary Ognia, tak jak poprzedniego Więźnia Azkabanu nie oglądałem. Jak pojechałem do moich dziadków, okazało się, że mój dziadek ma kolekcję pierwszych czterech filmów. Jako fan tylko z KF i KT "połknąłem" te filmy kończąc o pierwszej w nocy. Później śniły mi się koszmary z Voldkiem w roli głównej, ale... ech, nie ważne.
Później zapomniałem o HP, bo myślałem, że na czwartej części się kończy. Wkrótce zobaczyłem zwiastun piątej części, więc... zacząłem sobie coś wkręcać, że będzie 9 części, ale nie wiem, o co mi w tedy chodziło. No więc byłem na premierze z mamą... początkowo film mi się podobał, bo nie czytałem książki. Ale po tym seansie HP tak mnie wciągnął, że przeczytałem wszystkie części przed premierą Księcia Półkrwi. I tak... się zaczęło.

[Peverell]

Teraz sobie ledwo co przypominam. Ale to było coś koło premierą "Harry Potter i Więzień Azkabanu"(film). Pamiętam wielki plakat z datą. 2004. Miałem wtedy 8 lat. To było prawie 8 lat temu... Wcześniejszych książek i filmów nie widziałem. Od 3 części filmu zacząłem interesować się HP, miałem wtedy koło 4-5 książek wybaczcie dokładnie nie pamiętam. Była akurat bardzo spopularyzowana, a wiedziałem, że brat pare trzyma. Podkradłem jedną (^.-) i przeczytałem w tydzień lub 2. Nie sięgałem do książki przez rok. Potem gdy wyszła chyba 6 część zaczałem ją czytać na nowo. 6 część miałem tylko po ang. więc odpuściłem, a gdy wyszła 7 przeczytałem ją raptem w 2 dni. Dosłownie zjadłem 1 posiłek, a picie miałem przy sobie. Najbardziej mnie wzruszyła 6 część - śmierć starego Dumbla. Po tej książce obejrzałem filmy. Do dnia dzisiejszego przeczytałem:
1 czesc: ok. 25 razy
2: ok 25 razy
3: ok 20 razy
4: ok 20 razy
5. ok 20 razy
6 ok 15
7 ok 10.
Filmow 3-4. Czy jestem prawdziwym fanem? Sami oceńcie. Ale ja nie wyobrażam sobie młodszych lat szkolnych bez HP. Czytałem wiele książek do tego czasu, żadna nie była tak dobra, gdyby nie HP tak naprawde dalej
nienawidziłbym książek. Taka prawda - książki były najmniej lubianą rzeczą, szczególnie w szkole, ale dzięki tej serii pokochałem je, pokochałem literature i dziś nie wyobrażam sobie świata bez książek. Tyle ode mnie dzięki. Wartość sentymentalna jest nieoceniona i jestem pewien, że już nigdy nie zapomnę - o sile przyjaźni, męstwie - odwadze, miłości, lojalności i tym, że każdy człowiek ma tyle samo dobra co zła i tylko od nas zależy którą drogą pójdziemy.

[DAGA POTTER]

Mnie wciągnęła przyjaciółka, najpierw oglądała filmy i bardzo jej się podobały, ja ponieważ nie lubiłam fantastyki nie chciałam nawet o tym słyszeć. Później zafascynowana filmami postanowiła wypożyczyć Kamień...... kolejne części i została fanką w miedzy czasie namawiając mnie, byłam w 4 klasie i w końcu dałam się namówić przez jakiś czas książka leżała na półce gdy wreszcie zmusiłam się żeby ją zacząć już po kilku stronach historia mnie wciągnęła, potem wypożyczałam kolejne części szósta dostałam na urodziny, a siódmą kupiłam już od razu po premierze. Gdy skończyłam całą sagę byłam już wielką fanką, zobaczyłam filmy, które jednak mnie nie zachwyciły tak jak książki. W niedługim czasie sięgnęłam po nie jeszcze raz, a potem znowu i znowu teraz też chętnie do nich wracam choć już nie tak często.
I tak dzięki przyjaciółce (która już niestety nie ma takiego bzika jak ja na punkcie tej sagi) Harry Potter odmienił moje życie, mam już przeczytane po kilkanaście razy każdą część, jestem na tym forum.

[internetowa.33]

Mi trochę głupio, bo odkryłam magię Harry'ego dość późno, ale przecież lepiej późno niż wcale, prawda?
Pamiętam, że już jako mała dziewczynka lubiłam filmy o przygodach chłopca z blizną, ale nie byłam jakąś szczególną fanką. Po prostu leciały w telewizji - oglądałam, mieliśmy na płytach - oglądałam czasami. W pewnym momencie mama zaczęła czytać książki. Wykupiła całą serię (to było jakoś niedawno po wyjściu Insygniów po polsku) i przeczytała w wakacje. I leżał Potterek na półce w salonie. Ja stwierdziłam, że też sobie poczytam. To wzięłam KF i przeczytałam. Potem KT i w trzecim rozdziale odłożyłam na półkę, żeby następnego dnia z powrotem zacząć czytać, ale jakoś nie mogłam się przemóc żeby znowu otworzyć książkę i przeleżała u mnie w pokoju... dłuższy czas... W końcu wróciła na półkę w salonie, a ja żyłam bez magii...
Aż do szóstej klasy szkoły podstawowej.
Było to zwykłe wiosenne chyba popołudnie, a ja się nudziłam. Więc weszłam na blog.onet.pl i spojrzałam na polecane blogi. W jednym zaciekawił mnie obrazek - jakiś chłopak i Emma Watson. Byłam ciekawa, kim jest druga postać, więc weszłam i zobaczyłam, że to Tom Felton. Już-już miałam wychodzić, ale coś mnie powstrzymało... I zaczęłam czytać... Do tej pory pamiętam adres tego bloga i który to był rozdział... W każdym razie... Czytałam, ale stwierdziłam:
Kurczę, czytam opowiadanie, a nie przeczytałam powieści, na której jest oparte!
I z powrotem sięgnęłam po KT. Potem WA. Potem CO. ZF. KP. IŚ. Pochłonęłam naraz. Pokochałam. Zagłębiałam się w fanfiction. Szukałam różnych informacji, zdjęć. I niedawno trafiłam tutaj...

[Persephone]

Moja przygoda z Harrym zaczęła się bardzo dawno, bo miałam wtedy jakieś 7 lat. W Polsce Harrego tak naprawdę jeszcze nikt nie znał. Zaczęło się tak, że moja mama kupiła mojemu bratu książkę w kiosku, jak wtedy myślała - zwyczajną, dla dzieci i nastolatków. Brat był wtedy chory i strasznie się nudził. Dostał tę książkę, ale nie specjalnie go wciągneła. Więc wtedy ja, rezolutna siedmiolatka, zabrałam mu ją i zaczęłam czytać. Szło mi bardzo długo, bo jeszcze nie byłam mistrzem w czytaniu, ale wpadłam w świat magii po uszy. Niedługo potem mama dokupiła mi Komnatę Tajemnic. Potem zaczęło być głośno o filmie, poszłam do kina i zakochałam się w całej serii jeszcze bardziej. I tak od 11 lat jestem czarownicą.

[Sobko]

Ja zaczelam czytac HP dosc pozno. Kiedys myslalam ze to jakas denna ksiazka, ale pewnego razu w bibliotece szkolnej nie wiedzialam co wybrac a pani juz zamykala i na szybkiego wypozyczylam wlasnie czesc pierwsza tego mlodego czarodzieja Potem sie wciaglam i zaczelam wypozyczac kolejne, i kolejne, a w koncu nie wytrzymalam i kupilam wszystkie czesci na wlasnosc ^^ Nie ma to jak swoje, czytasz kiedy chcesz....