Sienkiewicz

[jedrois]

Tak zgadzam się "Hajduczek" była spoko ;] Irytował mnie okropnie ten Wołodyjowski kiedy sie kochał w tej okropnej Krzysi z wąsami xd

[Ginny_Kitty]

Tak, wąsata Krzysia była okropna. Basia była jedyna w swoim rodzaju. I strasznie mi jej żal. Już wolałabym, żeby taki Kmicic popełnił samobójstwo.

[Claire]

Nie cierpię. Ani Quo Vadis, ani Potopu, ani Ogniem i Mieczem. Za resztę się nie zabieram, uważam, ze trzy mi jak najbardziej wystarcza (mówi wam to studentka filologii polskiej).
Dziwne, ale moja polonistka (tak jak Malej Czarnej) również uważa Sienkiewicza za kiczowatego pisarza, na moich studiach spotkałam sie z podobna opinia wśród wykładowców.
Jego książki niestety są uważane za powieści historyczne, a są całkowicie przekłamane w tym aspekcie. Sa wybielone, z wyidealizowanymi postaciami, są okropnie proste i pełne zbędnych opisów. Nie myślcie sobie, ze nie lubię opisów, jestem fanka opisów, które stosował Tolkien, ale opisy Sienkiewicza to zwykła mowa-trawa.
Twórczość "ku pokrzepieniu serc" narodu polskiego pod zaborami, typowe odwołanie się do Polski jako przedmurza chrześcijaństwa. Banał, banał, banał.

[Ginny_Kitty]

Cóż. Najwyraźniej lubię czytać proste, banalne i kiczowate książki. Trudno.

[jedrois]

Wiem czemu jego książki wydają sie kiczowate , a historia jest wybielana... Nie można zapomnieć , że Sienkiewicz pisał je do gazety i głównie po to , żeby pokazać zniewolonym polakom , że kiedyś to nasz kraj odgrywał ważną rolę w Europie i historii. Miało to dodac im nadziei , a wyszły wspaniałe opowieści z barwnymi postaciami. Dla mnie książki Sienkiewicza zawsze będą wspaniałymi dzielami , a ich autor jednym z najlepszych polskich pisarzów.

[jedrois]

"Nie myślcie sobie, ze nie lubię opisów, jestem fanka opisów, które stosował Tolkien, ale opisy Sienkiewicza to zwykła mowa-trawa."


Sienkiewicz z tego co pamiętam z jego książek nie bardzo opisywał przyrody ja pisałem o opisach batalistycznych... Także czytając Tolkiena byłem pod wrażeniem opisów przyrody jego świata

[Claire]

Tolkien ma w swojej twórczości opisy batalistyczne. Ale to nawet nie o to chodzi, chciałam tylko nadmienić, ze nie mam nic przeciwko długim opisom samym w sobie ; )

jedrois, wiem po co Sienkiewicz pisał te powieści. Ale właśnie ten aspekt mi nie pasuje. Wydaja mi się trochę stworzone na sile. Nie widzę w tym "autora", widzę tylko beznadziejność tamtej epoki. Zresztą nie lubię tych wszystkich chrześcijańskich dyrdymałów... Nie mniej jednak, szanuje Twoja opinie, bo bardzo sprawnie potrafisz uargumentować swoje zdanie, co rzadko się zdarza ;]

[jedrois]

Aha , rozumiem ; ) Mi się za to podoba jak polacy na wszystkie sposoby chcieli wetchnąć w siebie nadzieje nawet literackie to świadczy o poziomie tamtego społeczenstwa który nie tylko się rwał do walki i buntował ;]
Co do tych opisów to chodziło mi o to , że bardziej podobały mi się opisy bitew autorstwa Sienkiewicza ;] Tolkien wolał raczej o nich mnbiej pisać choćby w "Silmarilion" , aż roilo się od wszelkiego rodzaju walk , a mało było o nich (jedynie może o bitwie w której Hurin poszedł do niewoli Morgotha , nie pamiętam nazwy) , no a bitwy opisywane w trylogii i "Krzyżakach" są naprawdę ciekawe(choć czasem troche powymyślane i niezgodne z prawdą jak żółte wody).

[MalaCzarna]

Nie czarujmy się. Pisał do gazety, bo miał z tego pieniądze, a co za tym idzie- im dłuższa powieść, tym więcej pieniędzy. Dopiero potem dorobiono do tego ideiologię, że niby "ku pokrzepieniu serc". Tak samo robiła Orzeszkowa z "Nad Niemnem" i Prus z "Lalką". Każdą z tych książek moznaby umieścić w jednym tomie o objętości pewnie tylko 100str. Ale wtedy autorzy nie mieliby za co żyć.
Ot, i cała filozofia.

[alette]

Hm... Musze zgodzić się, że postacie w książkach autorstwa Sienkiewicza są bezpłciowe. Dobiło mnie to po przeczytaniu Potopu, gdzie oprócz Kmicica (do jego przemiany w połowie) nikt nie miał wad. Wybielony aż do przesady Wołodyjowski sprawił, że w trzeciej części bardziej kibicowałam Azji niż głównemu bohaterowi. Kobiety mogę nazwać tylko porażką. Każda piękna, z charakterem i do tego zakochana. Lidia święta dziewica ucieka od żądzy ukochanego, Oleńka wyrzuca Andrzeja, jak ten pali wioskę, Krzysia ucieka do klasztoru, Basia za Panem W. jedzie na wojnę. Wściec się można. Nie będę ukrywać, że gdybym nie była stuprocentową fanką Kmicica (nie wiem za co) zaliczyłabym Sienkiewicza do nielubianych przeze mnie autorów.