Harry Potter, czy Zmierzch?

[isile]

Jak już mówiono, tych książek nie da się porównać. Zmierzch był raczej mdły, a bohaterzy byli jedną wielką rodzinką Mary Sue... A Harry Potter to... no cóż, to Harry Potter. Coś niesamowitego...

[Sarahis]

Napisał isile

bohaterzy byli jedną wielką rodzinką Mary Sue...

Co przez to rozumiesz?

[Gizmolina]

Ja również nie potrafię ich dobrze do siebie porównać.
Z Harry'm Potterem przeżyłam kilka wspaniałych lat marząc o Hogwarcie i Draco Malfoy'u... Ale jak by na to nie patrzeć, jest to tylko bajka. Chociaż zawiera wiele rad, pomaga nam odróżnić dobro od zła, przybliża nam pewne pojęcie o śmierci i przede wszystkim pozwala się na chwilę zapomnieć. Bo wciąż pozostaje nieprawdopodobieństwem, by ten świat istniał naprawdę i nasze wierzenia w to, czy też nie, nic tu nie mają do rzeczy.
Natomiast w Zmierzchu odnalazłam siebie- taką, jaką jestem naprawdę. Odkryłam, że nie tylko ja mam nudne życie, obowiązki na głowie i jestem urodzoną niezdarą. To wbrew pozorom książka o zwykłym życiu przeciętnej nastolatki, której zwyczajnie przytrafiło się coś niezwykłego i wywróciło jej życie do góry nogami. Tym 'czymś' jest oczywiście Edward pojawiający się znienacka w tym spokojnym, poukładanym świecie Belli. Każdej z nas może przytrafić się taka miłość (pomijając te wampiry, oczywiście). Oprócz tego postać Belli może być przykładem dla młodych dziewczyn- przykładem pracowitości, w pewnym stopniu altruizmu i nieograniczonych pokładów miłości.

Podsumowując: Chwilowo na pierwszym miejscu stawiam sagę Zmierzchu. To w niej zatracam się całkowicie i z nią spędzam długie godziny równocześnie rozmyślając o boskim Edwardzie...

[Hermiona1334]

Napisał Sarahis

Co przez to rozumiesz?

To chyba oczywiste, co miał na myśli autor. Rodzinma Cullenów była jednym wielkim skupiskiem wyidealizowanych pseudopijawek. Wszystko w nich było idealne -wygląd, charakter, nadzwyczajne zdolności.... Mówcie co chcecie, ale według mnie tworzenie postaci Mary Sue jest wysoce nieprofesjonalne i mdłe.

[Ginny_Kitty]

Popatrzmy sobie na ten temat.
Właśnie dlatego tak mało osób przebywa na tym forum. Spędza tu czas dużo osób, niedojrzałych nastolatek, dostrzegających jakikolwiek sens w "dzieuah" typu Zmierzch etc. Porównajcie to choćby z takim Mirriel.

[Sarahis]

Napisał Hermiona1334

To chyba oczywiste, co miał na myśli autor.

Nie, nie oczywiste. Pierwszą możliwością było to, że autorka uważa, powiedzmy Edwarda, za Mary Sue i dlatego użyła zwrotu "rodzinka Mary Sue". Bo rodzinka Edwarda. A drugim, że wszyscy członkowie rodziny Cullenów byli Mary Sue. To chyba logiczne, że gdyby było to oczywiste i niedwuznaczne, to bym nie zapytała.

Napisał Hermiona1334

Wszystko w nich było idealne -wygląd, charakter, nadzwyczajne zdolności...

Taak, szczególnie charakter. Szczególnie Rosalie. Szczególnie Jasper ^^. Ekhem...
Mary Sue - pejoratywne określenie postaci literackiej która posiada wyłącznie zalety i odnosi wyłącznie sukcesy.
Żródło to, oczywiście, niezastąpiona wikipedia. Uważasz, że życie tych postaci było różowe i w kwiatki niczym papier toaletowy firmy Velvet? Uważasz, że odnosili wyłącznie sukcesy? I że mieli wyłącznie zalety?

Napisał Ginny_Kitty

Właśnie dlatego tak mało osób przebywa na tym forum.

Dlatego, że niektórzy nie uważają, że "Zmierzch" jest mdły i beznadziejny?

Napisał Ginny_Kitty

Spędza tu czas dużo osób, niedojrzałych nastolatek, dostrzegających jakikolwiek sens w "dzieuah" typu Zmierzch etc.

Więc tak, osoby, które spędzają na tym forum dużo czasu są "niedojrzałymi nastolatkami, dostrzegającymi jakikolwiek sens w "dzieuah" typu Zmierzch etc."? ^^ Aha, i uważasz, że trzeba być niedojrzałym, żeby dostrzeć w jakimś dziele literackim sens? Bo wiesz... ja, na przykład, myślę odwrotnie. Ale może jestem dziwna.

Napisał Ginny_Kitty

Porównajcie to choćby z takim Mirriel.

Pod jakim kątem mamy to porównać? Ile osób uważa, że "Zmierzch" to lekka książka na deszczowy wieczór, którą naprawdę fajnie się czyta? Zresztą mam konto na Mirriel i nie muszę porównywać, bo wiem, dzięki.
Dodam, że nie sądzę, żeby potrzebny był wokół niej cały ten szum. Książki, dopóki ich się nie zekranizuje, są taką "prywatną sferą" czytelnika. Przestrzeń dla wyobraźni. I to właśnie zostaje zniszczone, gdy na ekrany kin wchodzi film. I jest fajnie. Na początku. Potem grupki nastolatek piszczące na lekcji historii, ponieważ nauczycielka powiedziała, że synem Henryka VIII był Edward, zaczynają być nie do zniesienia. Tym bardziej, że są to dziewczyny o poziomie intelektualnym poniżej normy. To tak jakby ktoś wszedł ci w ubłoconych butach do domu i nie zatrzymał się w przedpokoju, o nie, tylko wtargnął do twojego, własnego, osobistego pokoju. No, ja to tak odbieram. Ale to się tyczy ekranizacji. O książce nadal myślę to samo - lekka historia na deszczowy wieczór.

[Lady Mary Jane]

Napisał Sarahis

Taak, szczególnie charakter. Szczególnie Rosalie. Szczególnie Jasper ^^. Ekhem...
Mary Sue - pejoratywne określenie postaci literackiej która posiada wyłącznie zalety i odnosi wyłącznie sukcesy.
Żródło to, oczywiście, niezastąpiona wikipedia. Uważasz, że życie tych postaci było różowe i w kwiatki niczym papier toaletowy firmy Velvet? Uważasz, że odnosili wyłącznie sukcesy? I że mieli wyłącznie zalety?

Nie do - ty - kaj Jas - pe - ra =P

Co do pojęcia Mary Sue w tej książce... Hahahaha, strasznie mnie śmieszy to, że ludzie, którzy myślą, że pozjadali rozumy, w ogóle tego pojęcia używają tu w tym przypadku. Jak się myśli, że wszystko co z zewnątrz jest piękne, zajebiście błyszczące i bogate jest Mary Sue, to mają fajne białe ściany w domu bez klamek. Pozdrawiam znawców ^^

[Sarahis]

Napisał Mary

Nie do - ty - kaj Jas - pe - ra =P

Nie mogę, to moja ulubiona postać z tej serii .

[Rhea]

Lepszy zmierzch

[Biel]

Napisał Goszka

Natomiast "Chary Poter" to książka z lat młodzieńczych - lubi się ją do czasu.

VETO! Jako dwudziestoletnia [ku... niedługo 21] fanka "Chorego Pojeba", jak zwykła mawiać moja koleżanka, nie zgadzam się z "lubi się ją do czasu" zaczynam powoli próchnieć przy trochę młodszych użytkownikach, a nadal cenię Pottera

Powielając wypowiedzi innych, dziwię się, że te pozycje zostały porównane. Dziwię się też, że między fanami i antyfanami Zmierzchu obecnymi tutaj, zawiązuje się niezła wojna, bo przecież jesteśmy chyba inteligentni i powinniśmy uszanować swoje wzajemne zdanie, w końcu o gustach się nie dyskutuje.

A co do samego Zmierzchu, to po tym jak ziomek powiedział mi, że jest napisany prostszym językiem i jest łatwiejszy od HP, to z góry spisałam go na straty. Może niewłaściwie, ale szum informacyjny jaki powstał na temat tej pozycji zniechęcił mnie do sięgnięcia po nią. Jakoś tak mam, że jak o czymś za dużo się gada, to przestaje to być dla mnie interesujące. Prawdopodobnie gdybym HP miała przeczytać w czasie jego największego bum, też bym go sobie darowała.