Jeżycjada

[Irima Black]

Czytałam, a jakże!
Po prostu ubóstwiam tę serię. Moje ulubione części:
- Kwiat Kalafiora
- Noelka
- Tygrys i Róża
- Córka Robrojka
- Pulpecja
- Czarna polewka
i oczywiście
- Kalamburka

[klaudia10-09]

Ja czytałam tylko "Imieniny" (lektura) i "Kłamczuchę" i stwierdzam, że kłamczucha jest spoko. Nawet mi się podobała, ale Imieniny, to już mnie przerosły. Taka nuda, że aż męczyłam się, żeby przeczytać, więc po pozostałe nie sięgałam.

[Hermiona1334]

Ach, Musierowicz. Kiedyś, gdy byłam jeszcze w podstawówce, połykałam jej książki jedna po drugiej, uwielbiałam te pełną ciepłą rodzinną atmosferę, którą były przesiąknięte. Ale teraz, gdy jestem nieco starsza, zaczęłam inaczej patrzeć na niektóre sprawy. I nagle Musierowicz wydała mi się strasznie denna. Spójrzmy na Borejków - idealny model rodziny o jakiej marzy każdy, pełnej ciepła, wzajemnej pomocy, akceptacji, z jasno wyznaczonymi zasadami i niepodważalnymi priorytetami - seniorami rodu. Bez przekleństw, wagarów, nastoletniego buntu, alkoholu, a juź tymbardziej narkotyków.
W rodzinie Borejków każdy zna swoje miejsce, nikt nikogo nie bije, nikt nie ma do czynienia z patoligią spopołeczną wśród rówieśników, wszyscy są "ach" i "och" jak w marzeniach co poniektórych rodziców.

Ale coś takiego nie ma prawa istnieć. Dzisiejsza młodzież jest inna: podatna na wpływy, pozbawiona kręgosłupa moralnego, autoretutu, ammbicji i wypaczona z podstwowych wartości. Tak samo domy rodzinne stają się coraz okrutniejsze: szerzy się alkoholizm, kaziorodstwo, narkomania. Ciężarne nastolatki ladują na bruku, noworodki wyrzuca sie do śmietników. Mąż staje się katemm żony...

Jednym słowem, Musierowicz jest według mnie prreklamowana.
Dzisiejsze społeczeństwo nie kupi bajeczki o idealnej, szczęśliwej rodzince, która wszystkim pragnie pomagać. Dzieci być może to przekona, ale młodizeż? Wątpię.

[Stefa]

Zgadzam się całkowicie z postem powyżej. Kiedyś miałam totalny odpał na punkcie tej serii, ale teraz tak mnie drażni, że nie jestem w stanie nawet o niej pisać. Właśnie dlatego, że to jedna wielka utopia. Borejkowie są stanowczo za cudowni. Nie mogę ich po prostu ścierpieć, lecz jest jedna postać, którą będę wielbić po grób - Laura. Jest niesamowita, niby trudna, niby ma przykry charakter, ale serce tak naprawdę dobre, jednym słowem - wielowymiarowa i pełna kociego wdzięku. A ten jej operowy głos - ach, za to kocham ją najbardziej!

[Kerle]

Musiałam przeczytać Córkę Robrojka ze względu na to, że była moją lekturą dodatkową. Nie powiem, całkiem przyjemna, lekka książka, ale raczej nie w moim stylu. Musierowicz starała się zrobić "Romeo i Julię" w wersji młodzieżowej i nawet, nawet, nawet jej się to udało. Ale żeby się jakoś zachwycać? Nie bardzo. Podobało mnie się, że pokazała Przeszczepa jako niedoskonałego, nieładnego chłopaka. W dzisiejszych czasach wiele książek jest przesłodzonych. Nie zamierzam jednak czytać więcej książek tej pisarki.